Het beleid betekent een breuk met verouderde kaders en markeert een bredere en flexibelere benadering van cyberrisico’s. De wet breidt het toezicht uit naar Managed Service Providers en introduceert een nieuwe categorie van “kritieke leveranciers”, waardoor autoriteiten entiteiten kunnen monitoren waarvan compromittering gevolgen kan hebben voor hele sectoren. Naar verwachting zullen hierdoor bijna 1.100 extra bedrijven onder formele regulering vallen.
De wet scherpt de meldplicht voor beveiligingsincidenten aan door te eisen dat meldingen binnen 24 uur worden gedaan, en breidt het begrip ‘meldbaar incident’ uit naar inbreuken op vertrouwelijkheid en systeemintegriteit. Regelgevers zoals het Information Commissioner’s Office krijgen proactieve onderzoeksbevoegdheden en toegang tot duurzame financieringsmechanismen.
Gezien het snel veranderende dreigingslandschap bevat de wet bepalingen voor toekomstige aanpassingen. De minister van Staat krijgt de bevoegdheid om de reikwijdte van regelgeving uit te breiden zonder dat daar nieuwe wetgeving voor nodig is – zodat sneller kan worden ingespeeld op opkomende bedreigingen. Er wordt ook overwogen om commerciële datacenters onder toezicht te plaatsen en ministers directe interventiebevoegdheden te geven bij nationale veiligheidscrises.
Economische stabiliteit wordt gepresenteerd als centraal doel. De overheid stelt dat veilige digitale infrastructuur de basis vormt voor innovatie en groei, en reageert hiermee op oproepen vanuit het bedrijfsleven voor ‘flexibele, innovatiebevorderende’ regelgeving. De aanpak vertoont gelijkenissen met het NIS2-kader van de EU, maar legt de nadruk op Britse prioriteiten.
Ondanks de brede opzet waarschuwen cybersecurity-experts dat de wetgeving in reikwijdte beperkt blijft. Ze is voornamelijk van toepassing op een specifieke subset van organisaties, terwijl veel particuliere bedrijven – die even kwetsbaar zijn – buiten de bescherming vallen. Deskundigen benadrukken het belang van bredere publieke bewustwording en brede invoering van goede cyberhygiënepraktijken, aangezien ketenafhankelijkheid betekent dat de veiligheid van één partij veel anderen kan beïnvloeden.
Hoewel de wet een belangrijke stap vormt richting nationale cyberweerbaarheid, is het ook slechts een onderdeel van een langere strategie. De regering erkent dat dit geen eindoplossing is, maar een fundament voor voortdurende evolutie in het licht van toenemende cyberdreigingen.
Source: DIGIT
De European Cyber Intelligence Forum is een non-profit denktank gespecialiseerd in inlichtingen en cybersecurity en biedt adviesdiensten aan overheidsinstanties. Om potentiële bedreigingen te beperken, is het belangrijk om aanvullende cybersecuritymaatregelen te implementeren met behulp van een betrouwbare partner zoals INFRA www.infrascan.net, of je kunt zelf proberen met check.website.